23 Ocak 2008 Çarşamba

Çöldeki Kutup Ayısı ve Ben

Nekadar mimarlık eğitimi şöyle böyle desek de, sorunu biraz da kendimizde aramak lazım tabiki. Kendim için, tüm mimari yetersizliklerimi bilgisizliklerimi bir kenara bırakırsak; sağolsun kötü şansım beni yeterince kötü bir öğrenci olma yoluna itti. Şöyle bir istatistik tutarsak eğer;

1. sınıfın ilk dönemi (1-1): proje teslimi gecesi ateşlendim. Teslimden sonra bir kaza sonucu gözüme çok yakın bir çizik sahibi oldum az daha şanssız olsam tek gözlü mimar olcaktım.
1-2: statik finalinden önce yine rahatsızlandım girmedim.

2-1: teslime maket yaparken sağ el başparmağımı çok kötü kestim, dikiş atılması gerekiyordu gitmedim.
2-2: zaten en kötü dönemdi. üstüne bir de teslimden kısa bir süre sonra ülser oldum midemi 3 yerden delmeyi başardım. (apranax- aprol kullanmayınız)

3-1: aman tanrım birşey olmamış mı yoksa???
3-2: tam final haftası allerji oldum çok fena (kurdeşen döktüm). tekrar aldığım statiğin finalinden 1 gün önce doktor kortizon verdi serum olarak, ama uyku yaptığını söylemedi. final saatine kadar uyudum hiç çalışmadım, finalde hala uykum vardı, ama neyseki geçtim.

4-1: (günümüz) yarın son 2 pafta teslimimiz var. 1 tanesi uygulama için hazırladığımız poster, diğeri de projenin eksik paftası. dün Mc Donalds'tan yediğim mc turco sayesinde zehirlendim, tüm gecemin iğrenç geçmesi yetmiyormuş gibi bugün çok bitkinim ve göz çevremde tarif edilemez kırmızı noktalar çıktı, punk pandalara benzedim. Yarına geçmesse doktora gitcem, üstelemeyiniz.

Şimdi bütün bunları düşünürsek; bitirme tesliminde beni neler bekliyor ciddden merak içerisindeyim.

Şu 2 paftayı da yapayım da uyuyayım yeniden, çok yorgunum...

Hiç yorum yok: