24 Kasım 2009 Salı

14 Kasım 2009 Cumartesi

090409

Bir sabah artık duymama isteği ile uyandım. Duyduklarımdan mutlu değildim ve buna bir son vermeliydim. İnsanlar hayatlarında böyle kararlar alabilmeliler değil mi? Evimde otururken aşşağıdan gelen ağlayan çocuk seslerini, arkadaşlarımın saçma esprilerini, sevgilimin yalanlarını, anne ve babamın çaresizce ve umarsızca kontrol arzusunu artık duymak istemiyordum. Hayatım böylece çok daha yalın olacaktı. Kafamda sadece "benim" sesim olacaktı.

İnsanlara bu isteğimi açamazdım, beni deli zanneder, fikrimin nekadar saçma olduğunu anlatmaya çalışır daha da kötüsü beni ciddiye almazlardı. Duymak istemediğim onlarca sözcüğü yine duyardım. Kendi kendimi sağır etme yolunu da hiç düşünmedim, tıbba inanan biriydim ve kendi üzerimde bu şekilde bir değişikliği bilinçsizce yapamazdım. Bu önemli bir adımdı ve bu adımı bir uzmanın atması gerekiyordu. Bu yüzden hekim arayışına girdim. Görüştüğüm ilk birkaç doktor bana duymak istemediğim lafları söylediler. Psikolojik destek almamı önerenler de oldu. Ancak bulduğum son hekim bana tamam dedi. Gereksiz hiç bir laf etmedi, nedenini sormadı, deli olup olmadığımı anlamaya çalışmadı. Ücretinden bahsetti ve dediği tek şey " geri dönüşü olmayan bir operasyon bu" idi. Ben de ona ""iyi" diye karşılık verdim. Operasyon kısa sürdü. muayenehaneden eve dönüşte yürüdüm. Çok uzun bir yol olmasına rağmen yürüdüm. Hayatımda hiç olmadığım kadar mutluydum.

Kulaklarımı tıkamak, kafamdaki seslerin de dışarı çıkışını önledi sanki. Artık kimse beni gerçek anlamda "duyamazdı". O muayenehaneden eve olan yolculuğumda hiç düşünmediğim kadar açık ve net düşündüm. Hayatın anlamı benim için artık oturmuştu. Ayaklarımın ağrıdığını, yürürken harcadığım zamanın fazlalığını anca eve varınca farkettim. Aileme ve tanıdıklarıma söyleyeceğim yalanlar umurumda bile değildi. Yüzlerindeki dehşet ifadesini görmemek için gözlerimi kapamak kolaydı, nasılsa duymayacaktım.

Artık hayatımla ilgili gerçek kararlar alabilieceğim. Sevgilimi yalanlarıyla beraber terk edip, işimden ayrılacağım. İşsiz kalmaktan veya yalnız kalmaktan artık korkmuyorum. Aksine yalnız olmak hiç bukadar güzel olmamıştı.Korktuğum tek şey sevmediğim bir işe ve beni gerçekten sevmeyen insanlara mahsur kalmak.

11 Kasım 2009 Çarşamba

How to make a baby!

How to Make a Baby from Cassidy Curtis on Vimeo.



dönem dönem fotolar çekmeli makinayı kurmalı eve çıkarmamalı 3 yıl.