Hiç gitmediği bir müze hakkında 1000 kelimelik bir rapor yazmaya çalışan ben, artık bu abartma eyleminin sınırlarını zorlamış bulunmaktayım. Ancak söz konusu abartmanın adı: "sabun".
Gerek bir yarışma projesini olsun, gerek bir maket gerekse bir rapor, sadık dostunuz sabun herzaman yanınızda. Ancak slogan olarak verdiğim şu sadık kelimesi konusunda birkaç saniye düşünmek gerek, aman diyeyim daha fazla değil! Nedeni de sabun artık köpürtecek orana geldiğinde, vicdanınızdan yükselen "abarttın sanki" nidalarını duyduğunuzda geri dönüşü olmayan bir yolda olduğunuzu da fark edersiniz. Lakin yazılan,çizilen bir şeylerde yapılan hataları düzeltmek çoğu zaman yeniden yapmaktan daha zordur. İşte bu yüzdendirki abartmamak lazım.
Abartı konusu bu mangal posterini görünce aklıma geldi. Daha nasıl bir organizasyon olduğunu öğrenmiş değilim, ancak orman gibi bir kampüse sahip olmayan Taşkışla'da mangal olayı bana bile biraz aşırı geldi. Nedeni ise aklıma gelen bir hurafe. Hikaye şöledir: biz 1. sınıftayken okulda sabahlamak filan serbestti ancak 2. sınıfa geldiğimizde acı bir şekilde artık okulda gece 10dan sonra duramayacağımızı öğrendik. İşin hurafe kısmı bunun sebebidir, son sınıflardan bir kaç tip okulun sahip olduğu boğaz manzarasından esinlenmiş olacakki 3400'ün terasında mangal yakmaya kalkmış. Dekanda duyunca küplere binip sabahlama olayını yasaklatmış.
Okul kokmaz mı , başka yer mi kalmadı gibi sorular zihnimde yığınla dururken biryandan da eğlenceli görünmüyor değil hani. Her an beni mangal başında ateş yellerken görebilirsiniz.
Ben hızlı bir şekilde şu 1000 kelimelik rapora dönsem çok iyi olacak. İngilizcemden fazlaca utanmassam buraya da eklerim. Konumun ne olduğunu söylemedim ben de farkındayım. Konu Santralisntanbul
Evet gitmedim hala ne var Allah Allah ?!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder