10 Eylül 2011 Cumartesi

Aynı an-da

Okadar çok şey oluyorki, hem kötü hem iyi, ne sevinmeye halim var ne üzülmeye. O yüzden her an bir tepkisiz, her an bir şaşkın haldeyim. Gerginlik yayıyorum çevreme, duygu yoğunluğundan olduğunu anlatamıyorum ama insanlara, yanlış anlaşılıyorum o yüzden.

Üniversiteye kayıt olduğum ve anneannemi kaybettiğim o güne geri dönmüş gibiyim. O güne gerçekten geri dönmeyi de asla istemezdim. 4 duvar arasında biraz yalnız oturmaya ihtiyacım var ama, bu gündemle olmayacak sanırım.

Hiç yorum yok: