Oh be!

Umursamıyorum sanırım artık. Bıraktım. Gidiyorum. Bir kere daha aklıma parayı getirmeyeceğim.

Okadar sıkılmışımki ipleri elimde tutmaktan, kollarım omuzlarım, vücudum okadar hamlamışki meğer ipleri bırakmanın rahatlığı inanılmaz.

Kimsenin eline bırakmış değilim hayatımı, hala benim hayatım elbette, benim kararlarım. Bıkmışım lakin "aman üzülecek, aman para, aman bilmem ne" demekten. Yüzüm gülüyor aylardır ilk defa. Gözlerinin içi ışıldayan insanlara bayılmışımdır herzaman, şimdi benimki ışıldıyor sanki. Özlemişim bu duyguyu.

Oh be.