depresif

İyi iş diye birşey yok, sonuçta iş hepsi. hepsi patron denen insanların senin emeğini çoğunlukla oldukça düşük fiyatlara satın aldığı müesseseler. yıprandığın, gençliğini, hayatnın en güzel dönemini minimum dürüst ilişkilere dayalı geçirdiğin bir müessese ayrıca.

ve yine sen; elinden geldiğince uğraşmadıkça bunlara mecbursun. elinden gelenin az olması ihtimali yok, çünkü çabalayan çok az insan var. zamanını para gibi bir şeyin motivasyonu ile harcıyorsun.

ve sen;

en son ne zaman bir hayali gerçekleştirmek için kurdun ki?

uh

link

Bu aralar

Serilere olan takıntım artık beni ele geçirmeye başladı sanırım. Filmden çok dizileri, tek kitaplardan çok seri kitapları okur oldum. E bunda kötü birşey yok tabii ama, şu aralar işten eve gidip şuan izlemekte olduğu diziye yumulmak tek motivasyonum... İzlediğim dizi de Veronica Mars. İlk sezonu güzel olup sonradan bozan tipik dizilerden biri. 3. sezon iyice vıcıdı, zaten son sezon. Ama biteceğine de içten içe üzülüyorum.
Elimde de bir kitap yok bu aralar. Çocuk edebiyatından şu seriye başlayacağım, klasiklerden okumak istediğim 1-2 tanesini uzunca süredir bekletiyorum ya da el altından devam ettiğim 2 paranormal serinin devamlarını okuyacağım. Bakalım...

Böyle şeyler için zaman bulmak = bomboş olmak istiyorum. Zengin koca bulup ev hanımı olma hayalleri vardır ya kadınların, ona bile kasamam yani :)